Ιδιαίτερη ανησυχία διακατέχει τη νέα γενιά της χώρας μας, οι αγωνίες της οποίας για το μέλλον αυξάνονται δραματικά. Δεν υπάρχει πιο οδυνηρό και αποθαρρυντικό σε μια χώρα, από την αδυναμία της να κρατήσει και να αξιοποιήσει τα νέα άτομα και τη νέα γενιά. Οι νέοι βλέπουν το μέλλον τους να προδιαγράφεται δυσοίωνο και παρόλα αυτά δεν εφαρμόζονται πολιτικές για την αναστροφή του αρνητικού αυτού κλίματος. Είναι χαρακτηριστικό, ότι πάνω από 48.000 Έλληνες νέοι έστειλαν το περασμένο έτος βιογραφικό στην ευρωπαϊκή υπηρεσία Europass, αναζητώντας μια θέση κατάρτισης ή εργασίας στο εξωτερικό.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, στη χώρα μας οι άνεργοι πτυχιούχοι ανέρχονται σε 100.000. Η ανεργία των πτυχιούχων δηλαδή, αγγίζει το 30%, ποσοστό διπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Μάλιστα, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, ο μέσος όρος αναζήτησης σταθερής εργασίας μετά τις σπουδές στην Ελλάδα ανέρχεται σε 4 έτη, ενώ ο αντίστοιχος στην Πορτογαλία σε δυο. Επτά στους δέκα νέους θα επιθυμούσαν μια θέση εργασίας στο εξωτερικό. Οι σημαντικότεροι λόγοι για την αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό, είναι οι καλές προοπτικές επαγγελματικής εξέλιξης, η αξιοκρατία, οι οικονομικές απολαβές κ.α. Η διαρροή πτυχιούχων προς το εξωτερικό συνεχίζεται αμείωτη και θα συνεχίζεται όσο η Κυβέρνηση δεν επενδύει στην πιο σίγουρη από όλες τις επενδύσεις, στην παιδεία.
Κατόπιν τούτων, ερωτώνται οι συναρμόδιοι Υπουργοί:
- Υπάρχει πολιτική βούληση από την Κυβέρνηση για την εφαρμογή πολιτικών που θα στοχεύουν στην αξιοποίηση της νέας γενιάς στη χώρα μας, η οποία αναζητά διεξόδους επαγγελματικής αποκατάστασης προς το εξωτερικό;
